- Zachowanie x osoby A wywołuje zachowanie y osoby B.
Np. „Złość rodzi złość”
„Łagodna odpowiedź uśmierza gniew”
- Zachowanie x danych osób wobec siebie wzajemnie pociąga za sobą wzajemne zachowanie y tych osób.
Np. ludzie, którzy spędzili razem dużo czasu, są skłonni obdarzać siebie nawzajem sympatią
INTERAKCJE
- wpływ interpersonalny, wywołujący jednostronne skutki
Jedna osoba (grupa) jest źródłem wpływu, a inna osoba jest poddana wpływowi.
np. pytanie „Która godzina?” – skłania do odpowiedzi
NAŚLADOWNICTWO (IMITACJA) – obejmuje dwa elementy:
PRAGNIENIE czegoś à postrzeganie, że czyjeś zachowanie wskazuje na
SPOSÓB ZDOBYCIA tego czegoś
Np. dzieci szkolne o takim samym wieku, płci, pozycji społecznej, zdolnościach – naśladują jedne drugie.
- wpływ jednostki, wywołujący skutki dwustronne
FACYLITACJA SPOŁECZNA – wydatkowana energia i całkowity wynik zadania – rosną (do 30%), gdy ludzie wykonujący takie samo zadanie, pracują RAZEM. Jakość może być niższa. Efekt znajduje zastosowanie do umiejętności wyćwiczonych, prostych.
Np. dzieci w trakcie wykonywania prac ręcznych wśród innych dzieci
sportowcy występujący przed publicznością
WYJĄTKI - obserwowane są:
- znużenie, zdenerwowanie – w przypadkowych grupach roboczych, np. linia produkcyjna
- wzajemne pobudzenie – w sytuacjach kryzysowych, np. pożar teatru
- sprzężone z wzajemnym pobudzeniem – rywalizacja i współzawodnictwo.
WZAJEMNE PRZYSTOSOWANIE (ADAPTACJA) – pojawia się w przypadku trwałego, wzajemnego oddziaływania.
Np. rzucanie / łapanie piłki w baseballu
sprzedawca / przypadkowy klient – oddziałują na siebie, zgodnie z poprzednimi
doświadczeniami
para nastolatków na pierwszej randce – interakcja skrępowana, niedokładna
matka przygotowując pożywienie / dziecko, przyjmujące pokarm – antycypują swoje
zachowania
W przypadku opisanym przez Maccoby (1959) – „u małego dziecka zaobserwowano następujące charakterystyczne zachowania. Kiedy czeka na jedzenie, zawsze przechodzi na prawą stronę swego wysokiego krzesła i przyjmuje charakterystyczną pozę dopominając się, aby je wzięto na ręce. Podniesione na krzesło obraca głowę bokiem, aby można było nad jego głową przenieść tacę, wtedy podnosi brodę, pozwalając założyć śliniaczek, następnie pochyla głowę nad tacą tak, że śliniaczek można mu zawiązać na szyi. Oczywiście, było ono przygotowane do każdej poszczególnej czynności przez matkę. Zdradzało wyraźne objawy speszenia i zaniepokojenia, kiedy nowa opiekunka usiłowała podnieść je z lewej strony wysokiego krzesła i zawiązać mu śliniaczek przed przyniesieniem na miejsce tacy z jedzeniem. Ten mały chłopiec i jego matka nauczyli się czegoś, co można byłoby nazwać dwiema połowami tego samego przyzwyczajenia”.
Wzajemna adaptacja uwarunkowana jest przeszłymi doświadczeniami. Zachowanie każdej osoby i jest jednocześnie REAKCJĄ i BODŹCEM.
OCZEKIWANIA à MOTYWACJA DO DOSTOSOWANIA à ADAPTACJA
Np. w przypadku, gdy mamy przekonanie, że jesteśmy najbardziej lubiani przez inną osobę – odwzajemniamy się dużą sympatią. Osłabienie sympatii jednej osoby – powoduje symetryczne uczucia (w 2/3 przypadków).
ZACHOWANIE MOTYWOWANE – zmierzanie do CELU za pomocą MOBILIZACJI ENERGII
Np.
Student piszący pracę zaliczeniową POSTRZEGA:
- żądanie, aby praca była napisana na komputerze,
- termin oddania
- fakt, że praca jest warunkiem zaliczenia przedmiotu.
ZACHOWANIA studenta: szuka materiałów, czyta, pisze pracę
UCZUCIA studenta: zdenerwowanie spowodowane niemożnością znalezienia tematu, brakiem materiałów
MYŚLI studenta: refleksja nad trafnością tematu, kalkulacje dot. ilości pozostałego czasu
Źródła:
- T.M.Newcomb, R.H.Turner, P.E.Converse „Psychologia społeczna”
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz